Helmert Woudenberg

Toneel, Monoloog

Ze vragen me wel eens: 'Meneer Bouwmeester, speelt u in het echte leven nou ook toneel?' Dan antwoord ik: 'Jazeker. Maar u ook. U speelt ook toneel. De hele dag door. En iedereen. Iedereen speelt een rol, doet alsof.' Als je alleen bent, kun je nog wel eens diep van binnen, heel misschien, af en toe, een glimp opvangen van wie je nou werkelijk bent, maar zodra je een ander tegenover je hebt, speel je toneel. We dragen allemaal een masker om ons echte gezicht achter te verbergen. In de poging om ons maar staande te houden in deze schijnvertoning, deze rare poppenkast, deze opgefokte toneelvoorstelling, die we maar met zijn allen lopen op te voeren.
 
Dit is een uitspraak van toneelspeler Louis Bouwmeester, die door Helmert Woudenberg in zijn zestiende solo ten tonele wordt gevoerd. Bij hem thuis onthult Bouwmeester aan een bezoeker hoe en waardoor hij van de vertolking van de joodse geldschieter Shylock in De Koopman van Venetië
het absolute hoogtepunt van zijn carrière wist te maken. En doet op hilarische wijze verslag van hoe een andere zeer succesvolle rol van hem, die van Oedipus, tot stand kwam tijdens een hectische repetitieperiode, onder regie van een leraar Klassieke Talen, die alles wist van het Oude Griekenland, maar van toneelspelen totaal geen kaas had gegeten.
 
We kunnen er ons tegelijkertijd een voorstelling van maken, hoe het Toneel, eind negentiende begin twintigste eeuw, een bloeiperiode doormaakte en vast in de samenleving was verankerd. Avond aan avond werd er in de talloze kleine en grote Theaters gespeeld voor een volle zaal en mensen van alle rangen en standen. Om in deze huidige tijd jaloers op te worden.
 
De voorstelling wordt warm aanbevolen aan al wie het Toneel een warm hart toedraagt of er zijn of haar beroep van heeft gemaakt of nog wil maken. Dus ook aan recensenten, dramaturgen en toneelschool-leerlingen, En aan acteurs en actrices. En aan iedereen natuurlijk. Want toneelspelen doen we dus allemaal.

Foto: Frank Oorthuys